Akiba ben Josef (ok. 50-135) – żydowski rabin, tannanita. Przyczynił się do ustalenia ostatecznego kanonu Biblii hebrajskiej. Opowiadał się za wliczaniem Księgi Estery oraz Pieśni nad pieśniami do ksiąg biblinych. Zebrał prawo ustne, co dało podwaliny Miszny.

Był członkiem poselstwa żydowskiego do cesarza Domicjana. W celu ujednolicenia kalendarza liturgicznego oraz utwierdzania Żydów w wierze odwiedzał diaspory żydowskie rozrzucone w Azji Mniejszej, Babilonii, na Półwyspie Arabskim oraz w Egipcie.

Poparł powstanie Bar-Kochby oraz uznał jego przywódcę Szymona ben Kosbę za Mesjasza nadając mu również przydomek Bar-Kochba, co w języku aramejskim znaczy dosłownie "Syn Gwiazdy". Po klęsce powstańców został aresztowany, zginął śmiercią męczeńską. Wychował wielu uczniów m.in.: rabbich Meira, Nehemiaha, Jehudę ben Ilaja, Szymona ben Jochaja oraz tłumacza Biblii hebrajskiej Akwilę z Synopy, ale sam nie pozostawił spuścizny piśmienniczej.