Część kompleksu budynków królewskich wzniesionych przez Salomona podczas 13-letniego programu budowlanego podjętego po zakończeniu budowy świątyni w Jerozolimie (1027-1014 p.n.e.). Najprawdopodobniej budynek ten wykorzystywano do przechowywania i ekspozycji cennych naczyń i broni. Znajdował się on na pd. od świątyni i został tak nazwany dlatego, że zbudowano go z cedrów pochodzących z Libanu, lub dlatego, że jego liczne cedrowe kolumny przypominały libański las.
Dom Lasu Libanu miał 100 łokci (44 m) długości, 50 łokci (22 m) szerokości i 30 łokci (13 m) wysokości i ydaje się, że miał kamienne ściany (1 Krl 7:9), pomiędzy którymi osadzono cedrowe belki, dodatkowo wsparte na czterech rzędach słupów (4 w tekście hebrajskim, 3 w Septuagincie). Ponad tymi słupami zapewne znajdowały się komnaty wykładane drewnem cedrowym. Niektórzy uważają, że były tam trzy rzędy komnat wychodzących na odkryty dziedziniec w środku budowli. O tych komnatach powiedziano, że był w nich "otwór świetlny naprzeciw otworu świetlnego, w trzech rzędach". Najwyraźniej oznacza to, iż otwory czy też duże okna wychodzące na dziedziniec znajdowały się naprzeciw okien komnat po drugiej stronie dziedzińca. Może to także oznaczać, że w każdej komnacie były dwa okna: jedno skierowane na dziedziniec, a drugie na zewnątrz. Wejścia (zapewne drzwi prowadzące z zewnątrz do komnat lub z jednej do drugiej) "były kwadratowe i miały futrynę". A zatem nie były zwieńczone łukami. Taki sam kształt miały okna (1 Krl 7:2-5).
Jak zasygnalizowano powyżej, nie ma pewności co do liczby rzędów słupów. W tekście hebrajskim powiedziano, że były cztery rzędy, potem wspomniano o 45 słupach, a następnie, że "W jednym rzędzie było ich piętnaście" (1 Krl 7:2,3). Niektórzy uważają, że fragment ten dotyczy komnat w trzech rzędach, po 15 w jednym, natomiast słupów w czterech rzędach mogło być więcej. Inni opowiadają się za tekstem Septuaginty, gdzie jest mowa o 3 rzędach słupów. W niektórych przekładach liczbę 45 odniesiono do belek, a nie do słupów czy kolumn.
Po wzniesieniu tej budowli Salomon umieścił w niej 200 dużych tarcz ze stopu złota, z których każda była pokryta 600 syklami złota (wartości dziś to około 77.000$), oraz 300 puklerzy ze stopu złota, każdy pokryty trzema minami złota (warte dziś około 19.300$). Za panowania Rechoboama, syna Salomona, te złote tarcze zabrał egipski król Sziszak. Rechoboam zastąpił je miedzianymi tarczami, które powierzył pieczy dowódców biegaczy, pilnujących wejścia do domu króla (1 Krl 14:25-28; 2 Krn 12:9-11).
Izajasz Dom Lasu Libanu nazywa "zbrojownią domu lasu (Iz 22:8).